Stop για λίγο.

Η λειτουργία του blog αναβάλλεται για ένα διάστημα, μιας και εδώ και περίπου 1 μήνα υπολειτουργεί και προτιμούμε να ξανανοίξει μια και καλή και όχι σιγά-σιγά.. Τα λέμε σύντομα με νέα μέλη και νέες αναρτήσεις! 

Ανοιχτή Μαθητική Συνέλευση!

του Clown

Το Σάββατο που μας έρχεται, στις 17.00 στο Θησείο θα πραγματοποιηθεί "Ανοιχτή Μαθητική Συνέλευση". Πιστεύω πως δε χρειάζεται να αναλύσουμε τους λόγους για τους οποίους αξίζει να παρευρεθεί κάποιος μαθητής σε μία τέτοια συνέλευση.

Αρκεί να σκεφτεί τον τίτλο της: "Ανοιχτή" (δηλαδή έρχεται όποιος θέλει, άσχετα με το τι πιστεύει, αν ανήκει σε κάποιο κόμμα ή συλλογικότητα, τι όνειρα και τι ιδεολογία έχει), "Μαθητική" (δηλαδή αφορά απλούς μαθητές, σαν εσάς κι εμάς) και "Συνέλευση" (δηλαδή αποφασίζουμε εμείς για εμάς, αποφασίζουμε για το εάν και πως θα διαμαρτυρηθούμε και δεν περιμένουμε από άλλους να καθοδηγήσουν τις αντιδράσεις μας).

Αν λοιπόν συμφωνείτε με τα παραπάνω, δεν έχετε παρά να πάτε το Σάββατο στις 17.00 στο Θησείο!

Ακολουθεί το κείμενο της εκδήλωσης στο facebook:
Όλο γκρινιάζουμε για την κατάσταση στα σχολεία και για την κοινωνία γύρω μας, κατηγορούμε τους πάντες για τα πάντα και δεν κάνουμε τίποτα! Εδώ δεν πρόκειται για κάποια πολιτική συγκέντρωση ή κάποια διαμαρτυρία, πρόκειται για μια ανοιχτή συνέλευση, προκειμένου να μοιραστούμε τους στόχους, τις ιδέες μας και να δούμε τελικά τι θα μπορούσαμε να καταφέρουμε με μια συλλογική δράση!Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί, χωρίς κόμματα και πολιτικές παρατάξεις!
Απευθυνόμαστε και σε φοιτητές και λοιπούς νέους που θέλουν να βοηθήσουν!
Σάββατο 1/12 ώρα 17.00
Έξω από τον σταθμό του μετρό στο Θησείο!
Σας περιμένουμε!

https://www.facebook.com/events/115236041973608/?fref=ts

Όταν επιτίθεται ο πιο ισχυρός στρατός του κόσμου...

του Clown

Απ' όσο γνωρίζω (γιατί στις μέρες μας είναι σχεδόν αδύνατο να έχεις πλήρως αντικειμενική πληροφόρηση) ο ισραηλιτικός στρατός επιτέθηκε στην Παλαιστίνη επειδή, όπως ισχυρίζεται το Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι αντάρτες τους επιτέθηκαν πρώτοι, αφού όμως οι Ισραηλινοί είχαν σκοτώσει χωρίς αφορμή ορισμένα παιδιά που απλώς έπαιζαν ποδόσφαιρο σε μια αλάνα.

Αυτό που γνωρίζω σίγουρα, είναι ότι το Ισραήλ κατέχει μεγάλο μέρος των εδαφών της Παλαιστίνης και ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν οργανώσει διάφορες μορφές αντίστασης, με αποτέλεσμα το Ισραήλ να ανταπαντά σε αυτές με σαφώς μεγαλύτερη αγριότητα.

Σίγουρα, το να σκοτώνεις ανθρώπους δεν μπορεί να μην είναι κατακριτέο, αν πάντως υπάρχουν ελαφρυντικά και δικαιολογίες, η Παλαιστίνη έχει πολύ ισχυρά μιας και σκοτώνει αυτούς που την κατέλαβαν και αυτούς που της στερούν "με το έτσι θέλω" την ελευθερία, ενώ το Ισραήλ δεν έχει απολύτως κανένα.

Εντύπωση μάλιστα μου κάνει το γεγονός ότι οι άνθρωποι που είναι υπέρ της εθνικού φρονήματος και της εθνικής υπερηφάνειας, είναι οι ίδιοι που δεν κατακρίνουν τα όσα κάνει το Ισραήλ και κατηγορούν για λαϊκισμό όσους συμπαραστέκονται στους Παλαιστίνιους.

Οι προφητείες των Mayas επιβεβαιώνονται!

του Clown

Προφητείες λένε ότι στις 21/12/2012 θα έρθει το τέλος του κόσμου. Οι προφητείες αυτές κοροϊδεύτηκαν, συκοφαντήθηκαν και γελοιοποιήθηκαν, αλλά, εν τέλει, θα αποδειχθούν αληθινές.

Όλα τα κομμάτια του παζλ πλέον έχουν συμπληρωθεί και οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή της Ελλάδας. Στις 16 Νοεμβρίου -σύμφωνα με τις δηλώσεις της κυβέρνησης- τελειώνουν τα χρήματα στα ταμεία της χώρας και, αν δεν πάρουμε τη δόση, "θα πεινάσει κόσμος". Τα μέτρα ψηφίστηκαν, η δόση όμως θα καθυστερήσει, οπότε δε θα έχουμε τα χρήματα όταν χρειαστεί και "θα πεινάσει κόσμος".

Τις πρώτες 4-5 μέρες θα τρώμε ότι έχει απομείνει στα σπίτια μας από τον προηγούμενο καιρό, αλλά κάποια στιγμή αυτά θα τελειώσουν. Από τις 21 Νοεμβρίου δηλαδή και μετά, δε θα τρώμε σχεδόν τίποτα και, μιας και ο ανθρώπινος οργανισμός αντέχει μέχρι και ένα μήνα τρώγοντας ελάχιστα κάθε μέρα, στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 θα πεθάνουμε όλοι από ασιτία.

Θα πεθάνουν λοιπόν όλοι οι Έλληνες και η Ελλάδα θα καταστραφεί. Η χώρα μας όμως, είναι στην ουσία όλος ο κόσμος αφού χωρίς αυτήν και τους αρχαίους ημών προγόνους, ακόμα θα ζούσαμε σε σπηλιές και θα παλεύαμε με αρκούδες.

Τελείωσαν!

του Clown

Δε θέλω να λέω μεγάλα λόγια, αλλά η υπάρχουσα κυβέρνηση τελείωσε. Στη Βουλή έγινε ένσταση για τη συναταγματικότητα των μέτρων, ακολούθησε αντίστοιχη ψηφοφορία που συμμετείχαν οι παρόντες βουλευτές, όσοι υποστήριζαν την αντισυνταγματικότητα των μέτρων έπρεπε να σηκωθούν όρθιοι και οι υπόλοιποι να μείνουν καθιστοί (ανοιχτή ψηφοφορία).

Οι όρθιοι ήταν περισσότεροι από τους καθιστούς, ο πρόεδρος της Βουλής ανακοίνωσε το αντίθετο, η αντιπολίτευση ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία και ο πρόεδρος διέκοψε τη συνεδρίαση για μισή ώρα ενώ ο νόμος επιτρέπει το πολύ 10'. Τελικά η διακοπή κράτησε περισσότερο και από μισή ώρα, οι βουλευτές του ΠαΣοΚ και της ΝΔ έφυγαν βιαστικά από τις εκπομπές της τηλεόρασης που ήταν καλεσμένοι και τα υπόλοιπα μικρή σημασία έχουν.

Το Σύνταγμα παραβιάστηκε τη στιγμή που αποφάσιζαν το εάν παραβιάζεται! Μάλλον ανούσια είναι όμως οποιαδήποτε απόφαση κι αν παρθεί, μιας και ο Άρειος Πάγος έκρινε τα μέτρα αντισυνταγματικά.

Ότι και να γίνει λοιπόν, ακόμη και αν ψηφιστούν τα μέτρα, η κυβέρνηση χάνει και τυπικά τη νομιμότητά και τη δημοκρατικότητά της και οι βουλευτές που θα τα ψηφίσουν πρέπει να πάνε φυλακή, αφού παραβίασαν το Σύνταγμα.

Δε χρειάζεται καν να κατεβείτε στο κέντρο το απόγευμα. Αράξτε!

(Βέβαια το ότι τα μέτρα είναι αντισυνταγματικά και ότι η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε λαϊκή και νομική νομιμοποίηση δε σημαίνει ότι θα "πέσει". Τουλάχιστον όμως, όλοι θα καταλάβουν ότι δεν έχουμε Δημοκρατία.)

Το βίντεο με την ψηφοφορία στη Βουλή:

Στ' αρχίδια τους για τους μετανάστες...

του Clown

Τις τελευταίες 3-4 νύχτες, συγκεντρώνονται Χρυσαυγήτες κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα και κάνουν επιθέσεις σε μαγαζιά και σπίτια μεταναστών και ξυλοκοπούν όποιον βρουν. Πάντα φυσικά με την παρουσία -ενδεχομένως και την προστασία- της αστυνομίας. Οι επιθέσεις αυτές γίνονται ως αντίποινα για το μαχαίρωμα ενός κουρέα από μετανάστες προ ημερών στην περιοχή.

Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα αν μαχαίρωναν τον κουρέα της περιοχής μου, οπότε δεν μπορώ να σας πω αν είμαι υπέρ ή κατά των συγκεντρώσεων αυτών. Πάντως, σίγουρα δεν είμαι υπέρ του να χτυπούν ανθρώπους και να σπάνε τα μαγαζιά τους.

Αναρωτιόμουν μάλιστα, γιατί αυτές οι καταστροφές δεν προβάλλονται καθόλου από τα ΜΜΕ, τη στιγμή που το κάψιμο μιας τράπεζας είναι πρώτο θέμα και όλοι θρηνούν "για την καταστροφή των κόπων μιας ζωής." Μεγαλύτερο κόπο έχει κάνει ο τραπεζίτης που βγάζει κέρδος με ανήθικο τρόπο, εκβιάζοντας κ.λπ. ή ο μετανάστης (λαθραίος ή όχι, δεν έχει σημασία) που αντί να αρχίσει να δολοφονεί κουρείς άνοιξε μαγαζί;

Ξέρετε όμως, οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ έχουν στην κατοχή τους τράπεζες. Όχι μικρομάγαζα μεταναστών.



(το βίντεο από το σπάσιμο μαγαζιών)

Τηλεφωνική φάρσα σε...χρυσαυγίτη!

[Τα γεγονότα που αναφέρονται είναι αληθινά.]

Ο χρόνος ενος φοιτητή είναι άπλετος.Πραγματικά.Πας στη σχολή,παρακολουθείς ένα εξάωρο και μετά,τι κάνεις το υπόλοιπο 24ώρο?Εξαντλείς τις καφετέριες,εξαντλείς το ίντερνετ,εξαντλείς τα τσιγάρα,εξαντλείς τις ρετσίνες,εξαντλείς τα ανέκδοτα,εξαντλείς τα ηλίθια video στο Youtube.

Mία παρέα όμως απο τα Ιωάννινα ''ξεσκόνησε'' απο τα χρόνια του δημοτικού,έναν εναλλακτικό τρόπο διασκέδασης,το οποίο κάθε άτομο,σοβαρό και μή,έχει υποκύψει και παραπέσει στα δίκτυα της: οι τηλεφωνικές φάρσες.

Ανάμεσα στα πολλά θύματα-μέντινουμ,παλιούς συμμαθητές,γραφείο τελετών κτλ-υπήρξε και ένα ''ασυνήθιστο'' θύμα που συνήθως παίζει πάντα το ρόλο του bully.Ένας οπαδός της Χρυσής Αυγής.

Ενα παιδί απο τη παρέα έτυχε να είχε στο κινητό του τον αριθμό ενός χρυσαυγίτη γιατί ήτανε γνωστός γνωστού κτλ. και αμέσως, η παρέα άρπαξε την ευκαιρία.

Δυστυχώς,εγώ δεν παραυρέθηκα στη φάρσα-συζήτηση(κοιμόμουνα του καλού καιρού) αλλα ευχαριστώ πολύ την Ελένη που την αμέσως επόμενη μέρα μου τη αφηγήθηκε λεπτομερώς μέσα απο καρκαρίσματα αφού είχε διπλωθεί στα γέλια.

Η συζήτηση έχει ώς εξής:
Α= αυτός που κάνει τη φάρσα.
Χ= ο χρυσαυγίτης.

Α: Καλησπέρα σας. Τηλεφωνώ απο τα γραφεία της Χρυσής Αυγής,εκ μέρους του κ.Κασιδιάρη.

Χ: Ναι,ναι σας ακούω...(με ενθουσιασμό)

Α: Οργανώνουμε μια συγκέντρωση,θα βγούμε στη κεντρική πλατεία του τάδε μέρους και θα αρχίσουμε να βαράμε όποιο αλλοδαπό βρίσκουμε μπροστά μας,αλβανούς/πακιστανούς/μάυρους οποιο σκουπίδι βρούμε.Μπορείς να μας υποστηρίξεις και να φέρεις και άλλους,συμπατριώτη?

Χ: ΝΑΙ,είμαι μέσα εγώ και τα ξαδέρφια,δηλαδή 3 άτομα και μπορώ να σας φέρω αλλη μια δεκαριά άτομα.Θα φέρω τον Τάκη,Μάκη,Μεγάλο Αλέξανδρο,Τούλα,τον Νικο...

Α: Ναι,ναι,υπέροχα...........................................ΑΝΤΕ ΓΑΜ*** ΣΟΥ ΡΕ!ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ,ΠΑΛΙΟ ΦΑΣΙΣΤΕΣ....

X: Θα σε βρώ ρε!!!Θα σε βρώ ρε μ***κα,θα σε βρώ!!!




Και εκει έκλεισε η συζήτηση.Και εμείς φοβόμαστε για τη σωματική μας ακεραιότητα.

Δημοκρατία και ΜΜΕ.

του Clown

Όταν βασανίζονται αντιφασίστες στη ΓΑΔΑ, λένε ότι είναι αντιδημοκρατικό και χουντικό.

Όταν το γεγονός αποσιωπάται από το σύνολο των ελληνικών ΜΜΕ και, αντιθέτως, προβάλλεται από πασίγνωστα διεθνή μέσα, όπως η Guardian και το BBC, η κατάσταση γίνεται χειρότερη.

Όταν, μετά από ένα μήνα, δύο δημοσιογράφοι αναφέρονται για 45 δευτερόλεπτα στο συμβάν και η εκπομπή τους "κόβεται" επ' αόριστον, τότε η δημοκρατία είναι αδύνατον να περιοριστεί περισσότερο.


Απ' ότι φαίνεται όμως, αυτό δεν ενοχλεί και πολλούς.

Μία "αποκαλυπτική" συνέντευξη από την Άνγκελα Μέρκελ.

του Clown και του Αλέκου Παπ.

Σχολική εορτή σήμερα για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου τους 1940. Τις φετινές παραστάσεις παρακολούθησαν όλοι οι μαθητές της χώρας μας δίχως όμως μεγάλη αφοσίωση. Tο μυαλό τους, βλέπετε, ήταν στην πολυαναμενόμενη επίσκεψη της δεσποινίδος Αγγελικής Μέρκελ στη χώρα μας προκειμένου να παραχωρήσει συνέντευξη στον Αλέκο Παπ. και τον Clown στο ειδικά διαμορφωμένο για την περίσταση κρησφύγετο της "Πλατείας" κάτω από δρακόντια μέτρα ασφαλείας.

Απομακρυνόμαστε, λοιπόν, με διακριτικότητα από το σχολικό χώρο και μεταφερόμαστε στο αεροδρόμιο της "Πλατείας", όπου μας περιμένει το Γιου Εφ Όου μας για να μας μεταφέρει, διακριτικά, στο ειδικά διαμορφωμένο κρησφύγετο όπου συναντάμε την κα Μέρκελ.

Πλατείερς: Καλήμερα κυρία Μέρκελ! Στις ομορφιές σας είστε σήμερα!

Άγκελα Μέρκελ: Ε όχι και κυρία!

Πλατείερς: Ότι πεις Αγγελική. Εξάλλου, πως να αρνηθούμε κάτι σε μία τόσο όμορφη  δεσποινίδα; Για πες μας λοιπόν, πως βλέπεις την κατάσταση στην Ελλάδα;

Αγγελική: Καλύτερη δε γίνεται! Τα χρέη σας αυξάνονται, οι τσέπες μας φουσκώνουν και ο Αντώνης κάνει τα πάντα για να με ικανοποιήσει (κλείσιμο ματιού). Να 'ναι καλά και ο Φωτάκης ο Κουβέλης που το παίζει επαναστάτης και δίνει λίγο σασπένς στην υπόθεση. Είπαμε, να μη βρούμε δυσκολίες στη "διάσωση" της χώρας σας, αλλά εσείς ρε παιδί μου, τα δέχεστε όλα αδιαμαρτύρητα.

Clown: Μη νομίζεις πως τα θέλουμε αυτά που ψηφίζονται, αλλά το υποσεινήδητό μας μάς κάνει να μην αντιδρούμε. Βλέπεις, δε θέλουμε να στεναχωρήσουμε το όμορφο προσωπάκι σου. Κάθε δάκρυ σου είναι μαχαιριά στην καρδιά μας. Κάθε προβληματισμός σου, κουτσουλιά στο κεφάλι μας μόλις έχουμε βγει από το κομμωτήριο.

Αγγελικούλα: Άκουσα κομμωτήριο; Εμένα μου αρέσουν πολύ αυτά. Άλλωστε, η πραγματική αιτία της  επίσκεψής μου στη Ελλάδα ήταν να με κουρέψει έστω και μία φορά ο Τρύφωνας Σαμαράς.

Αλέκος Παπ.: Σοβαρά μιλάτε; Με αυτές τις αποκαλύψεις θα μπουν στο blog μας δεκάδες εκατομμύρια αναγνώστες.

Clown: Για ν' αλλάξουμε θέμα μιας και είπατε "Σαμαράς", φαντάζομαι θα θυμάστε το γκολάκι που σας έχωσε ο Γιώργαρος ο Σαμαράς στα προημητελικά του Euro;

Κούλα: Ποιου μωρή; Αυτού του μαλλιά; Ναι αμέ, το θυμάμαι. Δε μου λες εσύ ρε αρχίδι (πολύ τσατισμένα); Πόσο έληξε το ματσάκι το θυμάσαι; Ε; Μαλακάκο...

Αλέκος Παπ. (σε ρόλο πυροσβέστη): Ο αθλητισμός υπάρχει για να ενώνει τους λαούς, όχι να τους χωρίζει. Ευ αγωνίζεσθαι αδέλφια μου.

Άνγκελα: Ζητώ συγνώμη συνάνθρωποί μου. Αλλά να σας πω την αλήθιεα, πιο σπασαρχίδης δεν ήταν ούτε ο Θόδωρας όταν είχαμε πάει μαζί (κλείσιμο ματιού)...

Αλέκος Παπ.: Ποιος Θόδωρας; Ο Πάγκαλος; (αναπνέοντας με δυσκολία από τις αποκαλύψεις)

Γκέλα: (Κλείσιμο ματιού). Μεταξύ όμως αυτά, έτσι;

Clown: Μα φυσικά. Έτσι κι αλλιώς το τι γίνεται στο κρεβάτι του καθενός, είναι υπόθεση της Τατιάνας.

Αλέκος Παπ.: Για να αλλάξουμε θέμα. Προτιμάτε τον αναρχοκολλεκτιβισμό, τον αναρχοκομμουνισμό, ή τον πράσινο αναρχισμό;

Ατζέλικα: Και τα τρία μαζί αν είναι δυνατόν! Εγώ στηρίζω αναρχία μέχρι το κόκκαλο. Ακούστε το σχέδιό μου. Έχω γίνει καγκελάριος της Γερμανίας για να καταπιέσω όσο περνάει απ' το χέρι μου τους λαούς του κόσμου, να αναδείξω την άσχημη πλευρά της εξουσίας, να γελοιοποιήσω το φασισμό και τον εθνικισμό όσο δεν πάει, να κάνω τους ανθρώπους να μισήσουν όλα τα παραπάνω και να στραφούν στον αναρχισμό. Ιδιοφυέστατο;

Clown: Άτσα! Δε μας τα 'χατε πει αυτά. Τελικά, είστε πολύ έξυπνη.

Αλέκος Παπ.: Πραγματικά σατανικό το σχέδιό σας! Και κάτι ακόμα: Αντώνης, Βαγγέλης ή Φώτης;

Άγγελα: Κανείς από αυτούς. Αλέκος...

Clown: Αλαβάνος ή Παπ;

Μανάρα: Παπ φυσικά! (νιαούρισμα)

Τότε, η Αγκελική έβγαλε το σακάκι της, ξεκούμπωσε τη βυζοπιάστρα της και άρχισε να έρχεται απειλητικά προς το μέρος μας. Εμείς, εξήλθαμε της αιθούσης και μπήκαμε βιαστικά στο Γιου Εφ Όου που μας περίμενε και αφήσαμε τους κάμεραμεν να κάνουν παρέα στη Μέρκελ.

(Η συνέντευξη είναι προιόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά. Οποιαδήποτε σύμπτωση με την πραγματικότητα, είναι σύμπτωση.)

Συζήτηση στο ΚΤΕΛ

της eva0mwah

Ο γράφων απλά προσπαθούσε να κοιμηθεί στη πολύωρη διαδρομή Ιωάννινα-Αθήνα (6 ώρες και 30΄ λεπτά παρακαλώ) αλλά η τύχη αλλιώς του τα προόριζε.

Ορίστε η παρακάτω συζήτηση που δημιουργήθηκε από τα γνωστά και μη πηγαδάκια-5-6 γεροντάκια που θα συνεχίσουν να γκρινιάζουν και να σκέφτονται με τα μυαλά της δεκαετίας που για να παντρευτείς πλήρωνες το γαμπρό.

''-Αχ, άντε να φθάσουμε, αλλά υπομονή τι άλλο να κάνουμε? Κάνουμε και τίποτα άλλο? 

-Χεχε,γκουχου γκουχου(γέλιο με βήχας μαζί) Εεεμ,τι άλλο να κάνουμε... τώρα και με τις συντάξεις να δούμε τι θα κάνουμε...

-Εεεμ,με αυτούς τους Γερμαναράδες τι να κάνουμε?

-Συγνώμη δεν είναι όλοι οι Γερμανοί έτσι,και στο κάτω κάτω φταίμε και εμείς...

-Τι λέτε κυρα μου? Eγώ ξέρετε πόσο καιρό δουλεύω και δεν έχω κλέψει τίποτα? Ούτε εφορία ούτε τίποτα...

-ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ,δεν γίνεται αυτό που λέτε!Που δουλεύετε άμα επιτρέπεται?

-Εγώ δούλευα σε τράπεζα,είχα τελειώσει ΚΑΙ Πανεπιστήμιο σας παρακαλώ! Είχα μυαλό,είχα όρεξη για δουλεία, μετά βίας τα έβγαζα πέρα εγώ 

-ΤΙ ΛΕΤΕ ΚΥΡΑ ΜΟΥ?Το λιγότερο που θα παίρνατε εσείς θα ήτανε ένα 5000 το μήνα,σας παρακαλώ πολύ...καλά σας βόλεψε η δεξιά και εσάς...

-ΔΕΞΙΑ?!ΑΠΑΠΑΠΑ,απαπαπα μακριά μακριά! -Ο Σημίτης πάντως καλά τα κατάφερε με τα έργα που έκανε..

-Λίγα τα λόγια σας για τον Σημίτη, είναι και συμπατριώτης μας..

-ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΙΜΗΤΗΣ, μόνο Τσίπρας..

-Τσίπρας??ΜΑΚΡΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ,χαθήκαμε,πάμε κατευθείαν στη κόλαση με αυτόν όχι Τσίπρα,όχι Τσίπρα! 

-Ναι ουρε και εσυ νομιζ΄ που βρισ' τούρα?Στου παράδεισου μ' όλους τους άλλους?τους αλλλλήήήήτες?

-ΔΕΞΙΑ!

-ΟΧΙ ΟΧΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!

-ΚΕΝΤΡΟΟΟΟΟΟΟΟ 

-Ας μην πολιτικολογούμε στα ΚΤΕΛ κύριοι δεν είναι σωστό....

-Η παρέα μας σηκώνει τσιγάρο,θα κάνουμε και δεύτερη στάση κύριε οδηγέ? 

-ΟΧΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΤΑΣΗ! Έχουμε αργήσει κυρά μου,σας παρακαλώ...-Δεσποινίς που παίρνατε 5000 ευρω για σύνταξη,που μένετε? 

-Α,δεν θέλω να πώ... 

-Σε καμία Εκάλη θα μένει το φτωχαδάκι μας! 

-Άμα ήμουνα πλούσια δεν θα έπαιρνα το ΚΤΕΛ κύριοι,θα έπαιρνα αεροπλάνο 

-Ναι άστα αυτά,παρέα θες...

-ΑΧΧΧ,που χάθηκε η αξία της ζωής??  

-Η νεολαία φταίει... γιατί νομίζεται πίνουνε όλοι καφέ στις καφετέριες...και μετά σου λέει κρίση 

-Ναι τα παιδιά σήμερα τα έχουνε όλα, αλλά είναι κενά,δεν ξέρω τα βλέπω θλιμμένα!

-Αφού αυτά κάθονται και ο μπαμπάκας χαρτζιλικώνει..

-Οτν' είμουν' παλικάρι άμα ήθελ' το κάτι τις μου που να ζητήσω από του πατέρα μου?Εεε ρε μαν΄μου ξυλου που θα έτρωγααα,η Παναια μαζί μας!

-ΟΧΙ,οι δάσκαλοι φταίνε.. αυτό το ****σύστημα τα κατέστρεψε όλα τα παιδιά...

-Σας παρακαλώ, προσέξτε λίγο το στόμα σας, θράσος πολύ έχετε...

-Φτάνουμε?Θέλω να καπνίσω... 

-Είμαστε πολύ ωραία παρέα πάντως εδώ,να το ξανακανονίσουμε χαχα,γκουχου γκουχου..

-Με σας την πλούσια?Να τη δώσετε στα εγγόνια σας τη παρέα σας!..

-Ευχαριστούμε που μας οδηγήσατε μέχρι εδώ,μας έφερες πολύ καλά παλικάρι οδηγέ!"

Ας μην σχολιάσω,δεν μου το επιτρέπει η παιδεία μου...

Εσύ τι κάνεις;

του Clown

Οι κυβερνήσεις αποφασίζουν το πόσα χρήματα θα σου κοπούν, που θα τα διατεθούν αυτά, τι φόρους θα πληρώνεις, ποιος θα είναι ο κατώτατος μισθός σου, αν θα παίρνεις ρεύμα και νερό από ιδιωτικές επιχειρήσεις ή από κρατικές, αν θα καταστραφεί ένα δάσος για να εξορυχθεί χρυσός και άλλα πολλά.

Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη αποφασίζει για το εάν επιτρέπετε να διαδηλώσεις και για το πόσο ξύλο θα φας εάν το κάνεις.

Ο Υπουργός Παιδείας, αποφασίζει για το τι γνώσεις θα αποκτήσεις και το πως θα μπεις στο Πανεπιστήμιο.

Ο Υπουργός Άμυνας, αποφασίζει για το εάν η χώρα σου θα αμυνθεί σε ενδεχόμενη επίθεση.

Ο Υπουργός Εξωτερικών αποφασίζει για το εάν οι μετανάστες είναι καλοί ή όχι.

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και ο αντίστοιχος της ΑΔΕΔΥ, αποφασίζουν για το εάν, πότε και πως θα διαμαρτυρηθείς.

Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ αποφασίζουν για το ποιες ειδήσεις και πληροφορίες θα μάθεις και για το ποιες απόψεις θα ακούσεις.

Ο Μαθηματικός του σχολείου, αποφασίζει για το εάν χρειάζεται ή όχι να μάθεις ένα κεφάλαιο.

Ο παπάς της ενορίας, αποφασίζει για το εάν είσαι καλός Χριστιανός και για το εάν τηρείς το λόγο του Ιησού.

Ο αρχιτέκτονας και ο διακοσμητής αποφασίζουν για το πως θα κατασκευάσεις και θα διαμορφώσεις το σπίτι σου για να είναι "ωραίο".

Οι γονείς σου αποφασίζουν για το εάν επιτρέπετε να γυρίσεις αργά το βράδυ.

Η μόδα αποφασίζει για το τι ρούχα θα φορέσεις. (Εσύ απλά επιλέγεις κάποιο από τα προτεινόμενα.)

Το savoir vivre αποφασίζει για το πως θα φας, πως θα ντυθείς, πως θα συμπεριφερθείς.

Ακόμα και για το πότε θα πας να χέσεις, η φύση αποφασίζει!

Το πρόβλημα είναι, ΕΣΥ τι κάνεις;;;

Και αφού δεν κάνεις τίποτα, τότε γιατί υπάρχεις;;

Κάνε λοιπόν κάτι. Αυτό που ζεις δεν είναι η ζωή σου. Είναι μία ζωή που τη ρυθμίζουν οι άλλοι. Έλεγξε τη ζωή σου! Απελευθερώσου!

Test.

Εάν αυτή η ανάρτηση δημοσιεύτηκε, τότε το πρόβλημα έχει ψιλολυθεί. Για να δούμε...

Ο λόγος του καλού Χριστιανού.

του Clown

Ο βουλευτής της νεοναζιστικής συμμορίας που βρίσκεται στη Βουλή, παρευρέθηκε σήμερα σε μία συγκέντρωση που σκοπό είχε να ματαιώσει την πρεμιέρα μίας παράστασης που -όπως υποστηρίζουν- βλασφημά και δυσφημίζει τον Χριστό.

Έτσι, για να διευκολύνει την απόφαση του Θεού για την είσοδό του στον παράδεισο, ο εκλεγμένος (μην το ξεχνάμε αυτό) βουλευτής έβγαλε τον κάτωθι, βαθιά χριστιανικό λόγο:



Ως αναφορά τη συγκέντρωση, εννοείται πως δε χρειάζεται να κάνουμε λόγο για συλλήψεις-ξύλο-βασανιστήρια.

Τόση Δημοκρατία είχαμε να δούμε από τη Χούντα.

του Clown

Όχι. Δεν είναι χούντα το να απαγορεύονται οι διαδηλώσεις. Ο νόμος που τέθηκε σε εφαρμογή ανήκει στο (δημοκρατικό) Σύνταγμά μας. Ντάξει, μπορεί να μην είναι δημοκρατικός, αλλά αφού ανήκει στο Σύνταγμα της χώρας που γέννησε τη Δημοκρατία, σίγουρα θα είναι.

Από την άλλη, γιατί όχι Χούντα; Ησυχία, τάξη και ασφάλεια θα υπάρχουν. Άρα κομπλέ. Τι τη χρειαζόμαστε την ελευθερία, την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια; Μαλακίες. Ησυχία, τάξη και ασφάλεια.

Η Μέρκελ έρχεται στην Αθήνα για να μας χαρίσει απλόχερα τις τρεις αυτές καταστάσεις. Κι εμείς, αντί να την υποδεχθούμε με ορθάνοιχτες αγκάλες, κανονίζουμε διαδηλώσεις. Και αυτοί, απαγορεύουν τις διαδηλώσεις. Ησυχία τάξη και ασφάλεια δεν είπαμε; 

Βέβαια, μην είμαστε απόλυτοι. Απαγόρευσαν τις διαδηλώσεις σε ένα κομμάτι της Αθήνας. Στο υπόλοιπο μπορείτε να διαδηλώστε ελεύθερα και να σταματήσετε τη γκρίνια. Μόνο, μην ξεχάσετε, εκτός από τις μάσκες σας, να πάρετε και κανά χάρτη να ξέρετε που να διαδηλώσετε.

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να γίνει λόγος για προληπτικές προσαγωγές και συλλήψεις. Προσωπική μου πρόβλεψη, πάνω από 1.000. Αυτό είναι καλό όμως, γιατί μόλις τους πάνε στη ΓΑΔΑ, θα είναι τόσοι πολλοί που θα νομίζουν τα ξένα ΜΜΕ ότι εισέβαλαν διαδηλωτές στα κεντρικά της Αστυνομίας και ότι έγινε εξέγερση στην Ελλάδα.

Εν τω μεταξύ, έπρεπε να έρθει η Μέρκελ και να απαγορευτούν οι διαδηλώσεις για να καταλάβει ο κόσμος ότι το συμφέρει να διαδηλώνει τοπικά και όχι στο κέντρο. Είναι, νομίζω, πιο εύκολο να καταλάβεις όλα τα δημαρχεία της Αθήνας, παρά τη Βουλή.

Πάντως, ο Σιδηρόπουλος μας είχε προειδοποιήσει. Τώρα, ήρθαν.

Και θα ξαναρθούν.

Φράσεις που καταργούνται λόγω ανεργίας...

της Πόπης

(Ίσως το φασεμποοκ καμιά φορά έχει να μας πει και κάτι σωστό..)

1. Καταργείται η φράση αγανακτισμένου γείτονα 

“Θα κάνετε ησυχία να κοιμηθούμε, δουλεύουμε αύριο” (σιγά να μην δουλεύετε από αύριο).

2. Κατά συνέπεια καταργείται και η συνώνυμη έκφραση

“Τελειώνετε κυρία μου, έχουμε και δουλειές” (δεν έχετε είπαμε).


3. Μη ορθή θεωρείται επίσης και η έκφραση

“Μια δουλειά σε βάλαμε να κάνεις” (Μία; αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ!)

4. Καταργείται πλέον το σύνθημα

“Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο” (Βρες εσύ πελάτη και μετά δώσε του και δίκιο)



5. Καταργείται από τα σχολεία το μάθημα του Επαγγελματικού Προσανατολισμού (εκτός και αν το 

διατηρήσουμε, έτσι ρε παιδί μου, για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις).

6. Πλέον από το Δημοτικό, η δημιουργία προτάσεων θα αξιολογείται μόνο ως προς την ορθογραφία και τη γραμματική. (η σύνταξη είναι πλέον ανύπαρκτος όρος).


7. Η φράση “εθελοντική εργασία” θεωρείτε πλέον πλεονασμός. Ο όρος “εργασία” από μόνος του, αρκεί για να αποδώσει το ίδιο νόημα.


8. Τέλος, έπειτα και από σύμφωνη γνώμη της Εταιρίας Προστασίας του Παιδιού και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, στην κατηγορία της Κακοποίησης Ανηλίκου συμπεριλαμβάνεται και η ερώτηση προς μικρά παιδιά “Εσύ, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;”
Να τα λεμε και αυτα!

Τα τηλεκατευθυνόμενα

Σε βλέπω κάθε νύχτα να παριστάνεις τον αντάρτη

και να παίζεις θέατρο έχοντας μαζί τα ξωτικά

μα δεν είναι το προφίλ που κάνει τον επαναστάτη

κι ούτε στη γιομάτη τσέπη σου

μπορείς να χτίσεις τα θεμέλια αυτά.

Και μοιάζεις με το άχαρο στη γυάλα του ψαράκι

κι όλο αγοράζεις και πουλάς ιδανικά

και κάθε τόσο αγκομαχάς μες τη δική σου γυάλα

και ξεψυχάς σαν το ξέμπαρκο ψάρι στη γήινη αμμουδιά.

Φαίνεσαι παρθένα σκέψη που απλώς απατηλή

μια γαμημένη ρητορεία απ'της άγνοιας την ορμή.

Αιωρείσαι απ'την κλωστή μιας ουτοπίας

κι είσαι το τηλεκατευθυνόμενο της εξουσίας.

                                                                                                                                                           


Σιγόβρασμα ονείρου,Χρήστος Νεδελκόπουλος

Το βίντεο από τα επεισόδια στο Λύκειο του Χολαργού.

Είναι το βίντεο από μέρος των επεισοδίων που έλαβαν χώρα στο 1ο Λύκειο Χολαργού. Προσέξτε στο 0.30, ο "κύριος" απειλεί ένα μαθητή, φωνάζοντάς του "Τράβα κρύψου!!"



Αυτές τις εικόνες ίσως τις δούμε -στο άμεσο μέλλον- σε πολλά σχολεία της χώρας μας. Σήμερα πάντως, στο Χολαργό πάλι, άγνωστοι (βαλτοί παρακρατικοί πιθανότατα) έβαλαν φωτιά ένα πίνακα ανακοινώσεων και κάποια χαρτόνια που βρίσκονταν κολλημένα σε τοίχο, με αποτέλεσμα να αρπάξει φωτιά ο τοίχος. Η φωτιά ευτυχώς δεν εξαπλώθηκε χάρη στην έγκαιρη αντίδραση των μαθητών.

Επεισόδια στο 1ο Λύκειο Χολαργού.

του Clown

Επεισόδια σημειώθηκαν σήμερα το πρωί στο 1ο Λύκειο Χολαργού, όταν -σύμφωνα με πληροφορίες- δύο αστυνομικοί, ένας ειδικός φρουρός και δύο ασφαλίτες (!!) σκαρφάλωσαν από τα κάγκελα της πίσω πόρτας και συνεπλάκησαν με μαθητές. Μάλιστα, ορισμένοι εκ των μαθητών τραυματίστηκαν ελαφρά στην προσπάθειά τους να απομακρύνουν τους αστυνομικούς, οι οποίοι εν τέλει δεν κατάφεραν να ανοίξουν το σχολείο.

Προσωπική μου άποψη, είναι ότι δεν υπήρχε λόγος να ξεκινήσει καν η κατάληψη, αλλά προφανώς η εισβολή των αστυνομικών και των ασφαλιτών και ο μίνι ξυλοδαρμός μαθητών είναι το λιγότερο απαράδεκτα και πιθανότατα να δικαιολογούν τη συνέχισή της μέχρι να αποδοθούν ευθύνες.

Επίσης, είναι μία ακόμη ένδειξη ότι στην ουσία το πολίτευμά μας είναι πολύ πιο δικτατορικό απ' όσο νομίζουμε. Μην ξεχνάτε, ότι εχθές η αστυνομία κυνήγησε απρόκλητα, συνέλαβε με πρωτοφανή αγριότητα και βασάνισε διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί έξω από τα δικαστήρια σε ένδειξη αλληλεγγύης σε προηγούμενους συλληφθέντες. Την ίδια ώρα στη Δράμα, πολίτης πυροβόλησε δις, σε ευθεία βολή, μετανάστες που βρίσκονταν μέσα σε στρατόπεδο κράτησης και, φυσικά, ούτε λόγος για σύλληψη.

Αν αυτό δεν είναι ποινικοποίηση ιδεών, τότε τι σκατά είναι;

Υ.Γ.: Αναρωτιώμουν αν στην κατάληψη είχαν ναζιστικές και ελληνικές σημαίες (ναι, υπάρχουν άνθρωποι που τις βάζουν στον ίδιο χώρο) θα γινόταν ή όχι επίθεση;

Edit: Τα αιτήματα της κατάληψης:

Αιτήματα:

1. Να βρεθεί εναλλακτικός τρόπος διδασκαλίας στο μάθημα των αγγλικών και

να επιστραφούν τα χρήματα των μαθητών. Βρισκόμαστε σε δημόσιο σχολείο και το κράτος οφείλει να μας παρέχει ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.

2. Οι καθηγητές καταχράζονται την εξουσία που τους δίνεται ξεπερνώντας πολλές φορές τα όρια,
μην αφήνοντας περιθώρια στους μαθητές να συζητήσουν και να αντιδράσουν στην κατάσταση.

3. Οι καθηγητές χαρακτηρίζουν και κρίνουν τους μαθητές δημόσια ενώ το αντίστοιχο δε συμβαίνει από την πλευρά των μαθητών στα πλαίσια της διδασκαλίας.

4. Οι μαθητές της τρίτης λυκείου θα έπρεπε να έχουν τους ικανότερους καθηγητές στις κατευθύνσεις τους, γιατί ειδικά στις μέρες μας πολλά παιδία δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν φροντιστηριακή εκπαίδευση όπως απαιτεί έμμεσα το σύστημα.

5. Στις 2 Οκτωβρίου 2012 το σχολείο βρισκόταν υπό κατάληψη. Ένας καθηγητής κάλεσε την αστυνομία με σκοπό τη λήξη της κατάληψης. Τελικά όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα τη βίαιη είσοδο των ένστολων αστυνομικών στο χώρο του σχολείου, όπως επίσης και τον τραυματισμό μαθητών και μαθητριών του λυκείου μας. Και σας ρωτάμε λοιπον: Έχετε συναίσθηση του τι κάνατε; Θα κάνατε το ίδιο αν τα δικά σας παιδία ήταν μέσα στο σχολείο; Τέτοιες συμπεριφορές δεν οδηγούν σε λύση των προβλημάτων αλλά το επιδεινώνουν.Ζητάμε οι καθηγητές να δρουν έχοντας σκεφτεί τις πιθανές καταλήξεις και όχι να ενεργούν λανθασμένα εν βρασμό ψυχής. Ζητάμε οι καθηγητές να είναι δίπλα μας και όχι απέναντι μας.


Οι μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου Χολαργού

"Σε γνωρίζω από την όψη, του σπαθιού την τρομερη!"

του Clown

Tο σπαθί είναι γνωστό ότι έχει πάρα πολύ ωραία όψη. Μερικές φορές, κάθομαι και περνάω ατέλειωτες ώρες χαζεύοντας το. 

Φαίνεται πως αυτό κάνουν και τα μέλη της Χρυσής Αυγής Τρικάλων που τραγούδησαν λάθος τον Εθνικό ύμνο σε χθεσινή εκδήλωσή τους και αντί για "κόψη" είπαν "όψη". Πιθανότατα να είχαν εξτασιαστεί έχοντας μπροστά τους τον Ηλία Κασιδιάρη, αλλά τέτοια λάθη δεν πρέπει να γίνονται..

Τώρα που το ξαναβλέπω, τους δικαιολογώ λιγάκι. Κι εγώ έχω τραγουδήσει λάθος τον εθνικό ύμνο. Στον παιδικό σταθμό.

Πλήρωσε την εφορία με μονόλεπτα...

... για να εκδικηθεί το κράτος που το ζητάει φόρους και χαράτσια ενώ είναι άνεργος!

Μαμά, θέλω να φάω Παΐσιο!!

του Clown

Την παραπάνω φράση αναφώνησε ένα αγοράκι που μόλις είχε γυρίσει από την πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό και πεινούσε πολύ. Η μητέρα του, αντί για παστίτσιο του είχε φτιάξει μπριάμ και ο μικρός άρχισε να κλαίει ουρλιάζοντας "Θέλω να φάω Παΐσιοοοο!!", μην ξέροντας ότι το φαγητό λέγεται "παστίτσιο" και όχι "Παΐσιο".

Τον άκουσε λοιπόν ο απέναντι γείτονας -ο οποίος ήταν μεγάλος σεφ και ένα από τα αγαπημένα του φαγητά ήταν το παστίτσιο- και προσβλήθηκε πάρα πολύ. Χωρίς δεύτερη σκέψη, κίνησε γη και ουρανό για να συλληφθεί ο μικρός με την κατηγορία ότι βλασφήμησε το ιερό -για τον σεφ- αυτό φαγητό. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, η αστυνομία έφτασε στο σπίτι και με την παρουσία εισαγγελέα συνέλαβε το νεαρό εγκληματία.

Το θέμα πήρε διαστάσεις και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των σεφ ανά την χώρα έβγαλαν ανακοινώσεις ενάντια στο παιδί, υποστηρίζοντας ότι η πράξη του είναι καταδικαστέα και πρέπει να τιμωρηθεί αναλόγως. Η Χρυσή Αυγή δήλωσε ότι "Ούγκα, ούγκα! Το παστίτσιο δεν είναι ελληνικό φαγητό συνεπώς δε μπορεί να θεωρηθεί βλασφημία η πράξη του νεαρού. Θάνατος στους μετανάστες! Ζήτω η λευκή φυλή!",  ενώ ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ δήλωσε "Κάτω η πλουτοκρατία. Τα αντιλαϊκά μέτρα δε θα περάσουν και ο λαός θα λιώσει σαν οδοστρωτήρας τις βάρβαρες μνημονιακές κυβερνήσεις."

Τελικά, το παιδί δικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και καταναγκαστική εργασία για ασέβεια προς το φαγητό.

Η τελευταία ευκαιρία της πολιτικής να γίνει πιο ενδιαφέρουσα από το ποδόσφαιρο.

του Clown

Απ' ότι πιθανότατα έχετε παρατηρήσει, τον τελευταίο καιρό, γράφω πολύ λιγότερα άρθρα απ' ότι πριν 3-4 μήνες. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους γίνεται αυτό. Οι διακοπές, η βαρεμάρα του καλοκαιριού, οι λιγότεροι επισκέπτες του blog σε σχέση με την άνοιξη, ένα καινούριο blog που ετοιμάζουμε με κάποια άλλα παιδιά είναι μόνο μερικοί. Παρ' ολ' αυτά, ο σημαντικότερος λόγος, είναι ότι δεν υπήρχε τίποτα το ενδιαφέρον να γράψω. Τα άρθρα μου εδώ, συνήθως ασχολούνταν με κοινωνικά και πολιτικά θέματα, τα οποία, έπειτα από το αποτέλεσμα των δεύτερων εκλογών, έχασαν ΚΑΘΕ ενδιαφέρον.

Το τι θα έκανε η κυβέρνηση του Σαμαρά ήταν δεδομένο. Δεν υπήρχε κάποια αγωνία, κάποια πιθανή ανατροπή, κάτι που θα μου τραβούσε το ενδιαφέρον. Αντιθέτως, οι εξελίξεις στο ποδόσφαιρο, οι μεταγραφές, οι καινούριοι προπονητές, τα συστήματα των ομάδων φάνταζαν μακράν πιο ενδιαφέροντα, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Το τι θα κάνει ο Σαμαράς το ήξερα. Το πως θα τα βγάλει πέρα η Α.Ε.Κ. και το πόσο καλά θα παίξει ο Παναθηναϊκός, όχι.

Έτσι, ένα καλοκαίρι μετά το κίνημα των Αγανακτισμένων -που ήταν η αποθέωση του "δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον, που τότε ξεκινούσες ένα απόγευμα να πας στο Σύνταγμα και υπήρχε πιθανότητα όταν γυρίσεις να έχει ανατραπεί η κυβέρνηση, που ο κόσμος άρχισε να πρωτοακούει τον όρο "Άμεση Δημοκρατία", ο οποίος τώρα αναφέρεται από εκατομμύρια ανθρώπους, που το ποδόσφαιρο δεν είχε την παραμικρή σημασία- ήρθε το καλοκαίρι του Σαμαρά. Που είχες εκτυπωμένα σε ένα χαρτί μέσα στο μυαλό σου όλα όσα πρόκειται να συμβούν μέχρι τα πρώτα νέα μέτρα. Που και τότε όμως, δε θα υπήρχαν μεγάλες αντιδράσεις -μιας και η κυβέρνηση προέκυψε από εκλογές, λαμβάνοντας σχετικά μεγάλο ποσοστό (περίπου 43% και οι τρεις μαζί).

Η κυβέρνηση του Σαμαρά, κατάφερε το ακατόρθωτο. Κατάφερε να εξοργίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον κόσμο εν όψει των πρώτων -και όγδοων "τελευταίων"- νέων μέτρων που λαμβάνει. Κατάφερε να προαναγγείλει μέτρα, σκληρότερα από όλα όσα έχουν παρθεί μέχρι τώρα μαζί! Κι έτσι, να ξανακάνει την πολιτική πιο ενδιαφέρουσα από το ποδόσφαιρο. Ξαναέβαλε στα χείλη μας τη λέξη "επανάσταση", καθώς και μία καινούρια έννοια -που μέχρι τώρα ακουγόταν από λίγους- και ελπίζω να μας απασχολήσει πολύ στο σύντομο μέλλον: "Γενική Απεργία Διαρκείας". Και μάλιστα, κηρυγμένη από το λαό και όχι από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Κατάφερε να ξαναμετατρέψει τους Έλληνες από "πρόβατα" σε "επαναστάτες" και να αναστηλώσει τη διεθνή εικόνα της χώρας μας. Μπράβο, αυτό είναι πατριωτισμός!

Κάτι διαφορετικό...

του Αλέκου Παπ.

Συνήθως γράφω για τηλεόραση, ωστόσο λόγω του απεριόριστου ελεύθερου χρόνου που είχα το καλοκαίρι αποφάσισα ότι αντί να δω την διακοσιοστή επανάληψη του ''θρυλικού'' Κωνσταντίνου και Ελένης ή ρεπορτάζ του τύπου "είναι σαν και εμάς-ο Sakis Ρουβάς τρώει σαρδέλες και χωριάτικη'' καλύτερα είναι να διαβάσω κανένα βιβλιό, κάτι το οποίο δε συνηθίζω αφου το μέγεθος τους συχνά με αποθαρρύνει. Ένα καλό βιβλίο πρέπει να μην σε αφήνει να το αποχωριστείς και αυτό ακριβώς  πετυχαίνει η Τζίλιαν Φλιν με τα βιβλία της "Σκοτεινός Τόπος" και "Το κορίτσι που εξαφανίστηκε".
 Και τα δύο ανήκουν στην κατηγορία των αστυνομικών μυθιστορημάτων-ψυχολογικών θρίλερ. Σε πρώτο επίπεδο λοιπόν θα αναφερθώ στο δεύτερο της βιβλίο τον "Σκοτεινό Τόπο" (το πρώτο της βιβίο είναι τα "Αιχμηρά Αντικείμενα", που περιμένω να το διαβάσω).  Η κεντρική ηρωίδα είναι η Λίμπι Ντέι, όπου σε ηλικία επτά μόλις ετών η μητέρα της, Πάτι και οι δύο αδελφές της, η "κουτσουμπόλα" Μισέλ και η Ντέμπι δολοφονήθηκαν με τον πιο άγριο τρόπο στο αγρόκτημά τους. Η Λίμπι αναγνώρισε στο πρόσωπο του Μπεν, του δεκαπεντάχρονου αδελφού της τον δολοφόνο:
"Το σόι των Ντέι είχε όλη τη ζωή μπροστά του
Μα του Μπεν Ντέι πήραν λάθως στροφές τα μυαλά του.
Τη μαύρη δύναμη του Σατανά ποθούσε ο νους του
Και ήρθε η ώρα η κακή, σκότωσε τους δικούς του.
Νύχτα την αδελφή του τη Μισέλ στραγγάλισε
κι ύστερα με τσεκούρι την Ντέμπι κομμάτιασε
Για τελευεταία φύλαξε τη μάνα του, την Πάτι,
και μ'έναν πυροβολισμό της πήρε το κεφάλι.
Μόνο η μικρούλα Λίμπι γλίτωσε, δεν πρόλαβε να την ξεκάνει
Αλλά μ'αυτά που έζησε, αλήθεια τη ζωή θα κάνει;"
Μετά λοιπόν από αυτή την τραυματική εμπειρία η Λίμπι ολόκληρη γυναίκα πλέον, λόγω οικονομικών δυσκολίων αναγκάζεται να πουλήσει την ιστορία της.  Μεταφέρεται λοιπόν στο μακρινό παρελθόν, ζει τα γεγονότα απ'την αρχή, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει ότι στον "Σκοτεινό Τόπο" όπως συνήθιζε να αποκαλλεί το σπίτι της μετά το τραγικό συμβάν, παρασκοτείνιασε...
  Ο "Σκοτεινός Τόπος " είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο, με απόλυτα αληθινούς και ανθρώπινους χαρακτήρες, πρωτότυπη πλοκή, απίστευτα ζωντανούς διαλόγους και συναρπαστικές περιγραφές. Η Φλιν καταφέρνει να κρατά το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο, αφού το βιβλίο είναι γεμάτο ανατρόπες και εκπλήσσει σε κάθε του σελίδα. Ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να ψυχολογήσει τους χαρακτήρες, και αυτό διότι η Φλιν κάνει αναδρομές στο παρελθόν για να δούμε τα πράγματα απο τη ματιά της Πάτι και του Μπεν και όχι μόνο από της Λίμπι.
 Αξίζει λοιπόν να το διαβάσετε, δε θα χάσετε το χρόνο σας.

Υ.Γ. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Σημασία έχει να αγαπάς!

Σημείωση: Το παρακάτω κείμενο,δυστυχώς δεν το έγραψα εγώ αλλα το βρήκα σε μια εκκλησία στη Βούλα.


Το καθήκον χωρίς την Αγάπη σε κάνει κακόκεφο.


Η ευθύνη χωρίς την Αγάπη σε κάνει αδίστακτκο.

Η δικαιοσύνη χωρίς την Αγάπη σε κάνει σκληρό.

Η αλήθεια χωρίς την Αγάπη σε κάνει κριτικάρη.

Η ανατροφή χωρίς την Αγάπη σε κάνει ατίθασο
.
Η εξυπνάδα χωρίς την Αγάπη σε κάνει πονηρό.

Η ευγένεια χωρίς την Αγάπη σε κάνει υποκριτή.

Η τάξη χωρίς την Αγάπη σε κάνει σχολαστικό.

Η γνώση χωρίς την Αγάπη σε κάνει τυραννικό.

Η δύναμη χωρίς την Αγάπη σε κάνει επιθετικό.

Η τιμή χωρίς την Αγάπη σε κάνει ψηλομύτη.

Η περιουσία χωρίς την Αγάπη σε κάνει τσιγκούνη.

Η πίστη χωρίς την Αγάπη σε κάνει φανατικό.

Αλίμονο σε αυτους που τσιγκουνευόνται την Αγάπη διότι αυτοί θα φταίνε όταν ο κόσμος θα αυτοδηλητιριασθεί.

Τι είδος ζωής κάνεις αμα δεν μπορείς να αγαπήσεις?

Το πιο γλυκό ναρκωτικό.

του Clown

Πολλοί, λένε ότι είναι αξία. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μία κατάσταση. Μερικοί, πιστεύουν ότι είναι συναίσθημα. Για μένα, είναι ναρκωτικό.

Άπαξ και βρεθείς σε μία συγκυρία (κατάσταση) κατά την οποία την αισθάνεσαι έντονα (συναίσθημα), αυτομάτως γίνεται ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή σου (αξία). Από τότε κι έπειτα, θέλεις συνεχώς να βρίσκεσαι σε μία παρόμοια κατάσταση ώστε να σου δημιουργείται το συγκεκριμένο συναίσθημα. Έχει γίνει πλέον κάτι σαν ναρκωτικό. 

Όταν αντιλαμβάνεσαι την παρουσία της, τα πάντα γύρω καλυτερεύουν. Αντιθέτως, όταν αντιλαμβάνεσαι την απουσία της, κάνεις τα πάντα για να αντιληφθείς την παρουσία της. Όπως ακριβώς κάνουν και οι ναρκομανείς για την πρέζα.

Με διάφορα πράγματα περνάς καλά. Με αυτήν όμως, περνάς πάντα καλά. Μπορεί και χωρίς αυτήν να ζήσεις πολύ ωραίες στιγμές. Με αυτήν όμως είναι δεδομένο ότι θα ζήσεις δεκάδες τέτοιες. Ότι και να συμβαίνει γύρω σου, άμα αυτή είναι κοντά σου, τίποτα δεν μπορεί να είναι άσχημο. 

Πιθανότατα λέτε ότι λέω βλακείες, αλλά ίσως να μην έχετε βρεθεί ποτέ στην κατάλληλη κατάσταση για να την αισθανθείτε. Ούτε εγώ όμως την έχω νοιώσει ποτέ στον μέγιστο βαθμό. Δεν ξέρω αν θα τη νιώσω. Δεν ξέρω καν αν υπάρχει μέγιστος βαθμός.

Δε μετριέται. Ούτε "συναισθάνεται". Απλά υπάρχει για να κάνει τον κόσμο μας ομορφότερο.

(Πριν λίγο καιρό, είχα ξαναπαρομοιάσει κάτι με ναρκωτικό.)
(Ο σκύλος της φωτογραφίας είναι ο Λουκάνικος)

"ChainMailed": Κόψτε την Κόκα!

Αφιέρωμα: Το «The Dark Knight rises» και ο Christopher Nolan

του Ψηλόκαρδου Ντενεκέ






Είναι γεγονός ότι ο Κρίστοφερ Νόλαν κατάφερε να φτιάξει πιθανότατα την καλύτερη super-hero τριλογία που έγινε ποτέ ή, τουλάχιστον, τρεις πραγματικά ξεχωριστές κόμικς μεταφορές -όπου οι κόμικς καταβολές μοιάζουν αδιόρατες και στη θέση τους υπάρχει ρεαλισμός, αλλά και προβληματισμοί!

Ο λόγος, όπως καταλαβαίνετε, για την τριλογία του «Σκοτεινού Ιππότη», λαϊκιστί Μπάτμαν, της οποίας το μεγάλο φινάλε «The Dark Knight Rises» βγήκε στους κινηματογράφους αυτήν την εβδομάδα.

Ο Νόλαν όμως στο (υπερ)φιλόδοξο κλείσιμο της (υπερ)επιτυχημένης τριλογίας του έπεσε στην τρύπα που άνοιξε ο ίδιος: Για να κάνει την ταινία του πραγματικά πρωτότυπη και.. ριζοσπαστική, για blockbuster, θέλει να διαθέτει ιδεολογία, προβληματισμούς και σαφείς αναφορές στην οικονομική και ιδεολογική κρίση των ημερών μας. Βάζει τον δισεκατομμυριούχο πρωταγωνιστή του να μένει άφραγκος, καθώς η εταιρία του πτωχεύει και ο "κακός" της όλης φάσης παρουσιάζει τον εαυτό του ως τον σωτήρα του λαού, καλώντας τον να επαναστατήσει και να πάρει την εξουσία στα χέρια του!Στήνονται μάλιστα αυτοσχέδια λαϊκά δικαστήρια όπου ο κόσμος δικάζει τους πλούσιους και διεφθαρμένους που έως τότε διέθεταν δύναμη και εξουσία.

Φαντάζει λοιπόν εμφανώς προβληματισμένος ο Νόλαν για το πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί ο αναρχισμός -που διόλου σπάνια παραφράζεται ως "χάος"- στην σύγχρονη κοινωνία, ποιές θα ήταν οι συνέπειές του και ποια η συμπεριφορά του κόσμου, δεδομένης της έντονης αμηχανίας στην ιδεολογική του στάση. Δεν είναι όμως ο Μπάτμαν η κατάλληλη ταινία για τόσο πολυεπίπεδα και αμφιλεγόμενα θέματα, μιας και δεν χωράει σε blockbuster τόση ανάλυση και σε καμία περίπτωση αρκετή τόλμη. Συνεπώς ιδεολογικά ο νέος "Σκοτεινός Ιππότης" αδυνατεί να πείσει και εν συνεχεία... μπλέκει τα μπούτια του:

Christopher Nolan

Ο επαναστατημένος λαός έχει εξαπατηθεί από τον κακό-τρομοκράτη, ο οποίος στην πραγματικότητα θέλει να προκαλέσει χάος και στη συνέχεια σκοπεύει να ανατινάξει την πόλη στον αέρα -μην με ρωτήσετε γιατί, ειλικρινά, όσο και να έστυβα το μυαλό μου, δεν μπορούσα να εντοπίσω ουσιαστικό λόγο... Αυτοί, τώρα, που σώζουν τελικά την πόλη (και μαζί καταπνίγουν και την όποια επανάσταση...) δεν είναι άλλοι από τους ηρωικούς αστυνομικούς με τη βοήθεια του Μπάτμαν.... Και εκεί, όπως καταλαβαίνετε, το πράγμα στράβωσε...

Θα ήταν ψέμα να πω πως το «The Dark Knight rises» δεν είναι ένα διαφορετικό blockbuster ή ότι είναι κακή ταινία, κάθε άλλο, αλλά δεν θα μπορούσα επίσης και να μην εκφράσω την απογοήτευσή μου. Λογικό, θα μου πείτε όταν προηγούνται δύο ταινίες που ειλικρινά ξεπέρασαν κάθε προσδοκία... Αλλά το πιο στενάχωρο είναι ότι λατρεύω τον Κρίστοφερ Νόλαν σαν σκηνοθέτη και αυτή ήταν η πρώτη φορά που με απογοήτευσε...

Επειδή όμως το ιδιοφυές μυαλό του εν λόγω σκηνοθέτη είναι υπεύθυνο για πραγματικά αξέχαστα αριστουργήματα, παρακάτω θα βρείτε όλες τις ταινίες του, από αυτήν που θεωρώ χειρότερη ως την καλύτερη. Εξαιρείται η πρώτη του ταινία, «Following», την οποία δυστυχώς δεν έχω δει ακόμη. Πάμε...

7. The Dark Knight Rises / Ο Σκοτεινός Ιππότης: Η επιστροφή (2012) - Βαθμολογία: 2.5/5
Τα είπα παραπάνω. Η χειρότερη ταινία της τριλογίας, αλλά και του Νόλαν. Και είναι αρκετά καλή!

6. Insomnia (2003) - Βαθμολογία: 3/5
Ατμοσφαιρικό ριμέικ ενός σκανδιναβικού αστυνομικού θρίλερ, με πρωταγωνιστές τους εξαιρετικούς Αλ Πατσίνο, Χίλαρι Σουάνκ και Ρόμπιν Γουίλιαμς. Καλύτερο από την πρωτότυπη ταινία για μένα, αλλά με ένα πολύ κατώτερο του υπόλοιπου φιλμ φινάλε...

5. Batman begins (2005) - Βαθμολογία: 3.5/5
Ο Νόλαν αναλαμβάνει να αφηγηθεί λεπτομερώς την προέλευση του Μπάτμαν, κάτι που δεν έχει γίνει ούτε στα κόμικς (!), και το κάνει σαγηνευτικά. Ο Μπάτμαν πλέον είναι απολύτως ρεαλιστικός και δεν μάχεται τρελαμένους υπερεγκληματίες, αλλά ένα σύστημα με ανοιχτές τις αγκαλιές του προς τη διαφθορά...

4. The Dark Knight / Ο Σκοτεινός Ιππότης (2010) - Βαθμολογία: 3.5/5
Το αποκορύφωμα της "Dark Knight" τριλογίας και της καριέρας του Χιθ Λέτζερ, ο οποίος κέρδισε Όσκαρ μεταθανάτια . Ο Τζόκερ του Λέτζερ είναι πραγματικά εφιαλτικός και μακράν ο πιο ενδιαφέρων υπερηρωικός αντίπαλος που έχετε δει. Μαζί του, κουβαλάει ένα κάρο προβληματισμούς. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο πέρα από το ότι σκοπός του δεν είναι τα χρήματα ή κάποιου είδους εκδίκηση, αλλά να αποδείξει πόσο ετοιμόρροπες είναι οι ηθικές αρχές των ανθρώπων...
Όχι ότι δεν υπάρχουν ιδεολογικά ψεγάδια -δεν νομίζω να μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι ο λαός, στον κατά Νόλαν Μπάτμαν, παρουσιάζεται ως "μάζα"... Ωστόσο έχει πραγματικά ενδιαφέρον και είναι η πρώτη αισθητά "σκεπτόμενη" super-hero movie... Μέχρι τη μέση μάλιστα, το βρήκα, ειλικρινά, αριστούργημα!

3. The Prestige (2006) - Βαθμολογία: 4/5
Και τώρα μπαίνουμε στον "καθαρό" Νόλαν. Το «Prestige» είναι ένα ευφυές θρίλερ επιστημονικής φαντασίας ή εποχής -όπως θέλετε πείτε το, στην πραγματικότητα δεν ανήκει σε κανένα είδος. Είναι απλά Νόλαν...
Μπρος-πίσω στο χρόνο, δύο πρωταγωνιστές από τους οποίους δεν ξέρεις ποιον να συμπαθήσεις και ποιον όχι, γοητευτική ατμόσφαιρα, ανατριχιαστική σκηνοθεσία και απανωτές ανατροπές. Φοβερά ξεχωριστό και απλά απίστευτο...


2. Inception (2010) - Βαθμολογία: 4.5/5
Σενάριο εντυπωσιακό όσο ήταν, μία δεκαετία πριν, εκείνο του «Μάτριξ»  και πραγματικά αδιανόητο σε σύλληψη. Η διάρκεια της ελεύθερης πτώσης ενός αυτοκινήτου από μία γέφυρα μέχρι να φτάσει στο νερό ισοδυναμεί με την μισή ταινία (!!!) και το σάλιο σου είναι έτοιμο να στεγνώσει στο μονίμως ορθάνοιχτο στόμα σου. Αληθινά καθηλωτική, ίσως η καλύτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας της προηγούμενης δεκαετίας, είναι αυτό που λέμε "mind-blowing"!!! Κι εκεί που στο τέλος νομίζεις ότι η ταινία θα "σκάσει" σαν φούσκα και δεν θα σου αφήσει τίποτα έρχεται μια διφορούμενη ανατροπή που σε κάνει να τη σκέφτεσαι για πολυυυυυυ μετά το τέλος της.... Αξέχαστη, στ' αλήθεια!
Εσείς τι λέτε, έπεσε τελικά η σβούρα ή όχι; Και ναι, υπάρχει απάντηση!


1. Memento (2000) - Βαθμολογία: 5/5
Η δεύτερη ταινία του μεγαλοφυούς εγκέφαλου που φέρει το όνομα Κρίστοφερ Νόλαν είναι ένα cult αριστούργημα. Μία ιστορία που ξεκινάει από το τέλος της και πηγαίνει προς την αρχή και, παρόλα αυτά, στο φινάλε, σου έχει φυλαγμένη μία απολύτως απρόβλεπτη ανατροπή! Παρακολουθείς καθηλωμένος και το μυαλό σου τρέχει με φρενήρεις ρυθμούς, για να προλάβεις να θυμηθείς σε τι φάση βρίσκεσαι, τι έγινε πριν (δηλαδή μετά!) και τι σχέση έχει η σκηνή που βλέπεις με όσες προηγήθηκαν. Ασύλληπτα έξυπνη ταινία -γι' αυτό θεωρείται ο Νόλαν ένας από τους σπουδαιότερους, ίσως, σκηνοθέτες της γενιάς του...

Κάμπινγκ

Ο λόγος για τον οποίο ο γράφων ήτανε απών αυτες τις μέρες είναι απλός και ευκολοδιάκριτος άμα κανείς ρίξει μια ματία έξω απο το παραθυρό του: καλοκαίρι.

Και επειδή κάθε καλοκαίρι χωρίς έστω μια εξόρμηση είναι σαν χωνάκι χωρίς μπάλα παγωτό,έτσι και εγώ φέτος τίμησα τα Τροιζόνια(νησάκι απέναντι απο τη Νάυπακτο-καταπλητκικά) και τη Σύρο για ελέυθερο κάμπιγνκ.

Στο άκουσμα του ''πήγα για ελευθερο κάμπιγνκ'' ακούω διάφορα σχόλια,κραυγές,χειροκροτήματα,κακοπροέρετες κριτικές και λαμβάνω πολλές γκριμάτσες.''Κάμπινγκ?ΕΣΥ?Μονη σού?'Η μαζόχα είσαι ή τσιγούνα για να πληρώσεις ξενοδοχείο''

Η αλήθεια είναι πως για να πας κάμπινγκ-και ειδικά ελευθερο-χρειάζεται μια αρκετά μεγάλη δόση μαζοχισμού επειδή ''πολυτέλειες'' όπως καθισμα τουαλέτας και κρύο πόσιμο νερό εκλείπτουν αλλα απο την άλλη χρειάζεται μια ελάχιστη δόση χρημάτων.Οικονομικό και γεμάτο περιπέτειες.Τι άλλο θέλει κανείς?

Το κάμπινγκ είναι ίσως ο πιο ωραίος τρόπος να έρθεις σε επαφή με τη φύση.Να χαλαρώσεις,να αναπνεύσεις καθαρό αέρα,να δώσεις προσοχή σε πράγματα που ποτε δεν είχες παρατηρήσει (πχ ξόδεψα ίσως λίγη περισσότερη ώρα απο οτι θα έπρεπε βλέποντας ένα συγκεκριμένο σκαθάρι να σκάβει την άμμο),να ακούσεις τιτιβίσματα,τον αέρα,να αισθανθείς τον ήλιο διαφορετικά απο οτι κάνεις στη πόλη.Ή στη Μύκονο.

Στο κάμπινγκ πανω απο όλα μαθαίνεις να ζείς απλά.Κυρίες μου,ξεχάστε τα μανώ,τη τέλεια αποτρίχωση,το καταπληκτικό και ακριβέστατο eye-liner,τις μυρωδίες Coco Channel no 5 κτλ.
Κύριοί μου,ξεχάστε τις μπριζολίτσες και τα κοψίδια,το μαλακό σας μαξιλάρι,την άνεση της τουαλέτας για *γκουχου γκουχου* fap-fap και τη δροσιά του air condition σας.

Άμα θές τουαλέτα απλα σκαρφαλώνεις διακριτικά κανένα βουνό,άμα θες μαξιλάρι στην καλύτερη θα αγοράσεις απο τα μαξιλάρια που φουσκώνουνε,αμα χρειάζεσαι νερό πρέπει να κουβαλάς εξάδες απο το κοντινό χωρίο ενώ για μπάνιο πρέπει ή να κουβαλήσεις άλλες εξάδες ή να χρησιμοποιήσεις βιολογικό σαπούνι στη θάλασσα/λίμνη (δεν το συνιστω ΚΑΘΟΛΟΥ) ή να αγοράσεις ειδική ντουζίερα ή να μείνεις άπλυτος...

Επίσης,εκτος απο το οτι μαθαίνεις να ζείς απλά,μαθαίνεις να ζείς και ομαδικά.Όλοι γίνονται φίλοι με όλους,ο ένας προσέχει τη σκηνή του άλλου,όλοι λένε σε σπαστά ελληνικά ''Κα-καλημέρα'', ο ένας δανείζει και δανείζεται απο τον άλλον ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που γίνονται re-unions και αποκτάς πολύ καλούς φίλους.

Τέλος,συνιστώ σε όλους να πάνε έστω μια φορά καμπιγνκ στη ζωή τους,είτε οργανωμένο είτε ελεύθερο, να αφήσουνε πίσω τους το άγχος της πόλης και τις σκωτούρες ''τι να βάλω,τι να φάω,τι να κάνω'' και να απολάυσουν τη ζωή με τα λίγα: ένα πάπλωμα, μακαρόνια, θάλασσα και άντε και για καμιά μπύρα το βράδυ...

Καλή συνέχεια καλοκαιριού σε όλους!!!

eva0mwah

Αντί-συμβουλές.

του Clown

Σήμερα το πρωί, μόλις έδωσα στον ιδιοκτήτη του πρακτορείου στοιχήματος το κουπόνι μου, εκείνος μου "γκρίνιαξε" και μου είπε εκνευρισμένα: "Τι περιμένεις να κερδίσεις με αυτά εδώ;". Είχα παίξει, βλέπετε, μόνο 90 λεπτά και ο κύριος ενοχλήθηκε. Ο λόγος είναι προφανής. Όσο περισσότερα λεφτά παίζεις, τόσο περισσότερα παίρνει εκείνος.

Φυσικά, αντί να ξενερώσω με τη "φάση", σχεδόν ενθουσιάστηκα. Και πως να μην το κάνω, γνωρίζοντας ότι όταν κάποιος που έχει ένα συγκεκριμένο συμφέρον -διαφορετικό από το δικό σου- σε συμβουλεύει να σταματήσεις να κάνεις κάτι, σημαίνει πως αυτό που κάνεις είναι ενάντια στο συμφέρον του, συνεπώς πολύ κοντά στο δικό σου.

Αντίστοιχα, οτιδήποτε λένε τα μεγάλα ΜΜΕ -ιδιοκτήτες των οποίων είναι οι πιο "βρώμικοι" και "άρρωστοι" άνθρωποι- είναι ακριβώς αυτό που δεν πρέπει να κάνουμε. Οτιδήποτε λέει μία απονομιμοποιημένη κυβέρνηση, πρέπει να γίνεται το αντίθετο. Οποιεσδήποτε συμβουλές μας δίνει ο πρώην γκόμενος κάποιας που μας αρέσει, είναι για το κακό μας. Και τα παραδείγματα είναι άπειρα.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν, ότι αυτό είναι ένα γαμάτο κόλπο για να αποφασίσεις προς ποια κατεύθυνση να κινηθείς. Αν είσαι βέβαιος πως αυτός που σε συμβουλεύει έχει αντίθετο συμφέρον με το δικό σου, τότε κάνεις ακριβώς το αντίθετο από αυτό που σου λέει. Είναι εύκολο και συνήθως πιάνει.

http://e-clown.blogspot.gr/2012/06/blog-post_28.html

"Να πληρώσουν αυτοί που τα φάγανε!" Η περίφημη φράση...

του Clown

Αυτή η φράση, ακούγεται από εκατοντάδες χιλιάδες στόματα ανά την Ελλάδα, αλλά και όχι μόνο. Την έχω ακούσει τόσες πολλές φορές, που πλέον την αγνοώ εντελώς και ξεχνάω την ύπαρξή της. Πιθανότατα, να είναι η φράση που έχει ξεστομιστεί περισσότερες φορές τα τελευταία δύο χρόνια- μετά το "μαλάκας" φυσικά.

Σήμερα, θυμήθηκα την ύπαρξη του "Να πληρώσουν αυτοί που τα φάγανε!" και πρόσεξα κάτι πολύ περίεργο. Είχε καταντήσει να ακούγεται στ' αυτιά μου ως γραφική και τελείως ψευτοεπαναστατική- αυτό που λέει ο κάθε άκυρος εκνευρισμένος πολίτης που τα ρίχνει όλα στους άλλους και οι οργανώσεις τις Αριστεράς που νομίζουν ότι αντιστέκονται.

Παρατήρησα λοιπόν, ότι οι δύο παραπάνω κατηγορίες σε συνδυασμό με την τεράστια συμβολή των ΜΜΕ, έχουν κάνει τη φράση να ακούγεται "κάπως". Άμα το σκεφτούμε λίγο, είναι τουλάχιστον αυτονόητο το ότι θα πληρώσουν αυτοί που τα φάγανε. Άμα δεν πληρώσουν αυτοί, ποιος θα πληρώσει; Επίσης, δε σημαίνει ότι τα φάγανε μόνο οι πολιτικοί- όπως μας έχουν κάνει να καταλαβαίνουμε ακούγωντας τη φράση. Δε λέει τίποτα τέτοιο. Λέει, πως πρέπει να πληρώσουν όλοι όσοι τα φάγανε. Που το περίεργο;

http://e-clown.blogspot.gr/2012/06/blog-post_9702.html

Διακοπές?!

της Στελλίνας-Σεμπάστιαν

Διακοπές. Άλλοι τις περιμένουν πως και πως. Να φύγουν από το σπίτι τους, να δραπετεύσουν από την καθημερινότητά τους. Να ξοδέψουν τουλάχιστον δυο μέρες από τη ζωή τους κάνοντας ΌΤΙ θέλουν.

Κάποιοι κάνουν βόλτες από το πρωί μέχρι το βράδυ και μόνο όταν κουραστούν ή δεν έχουν πλέον όρεξη γυρνάνε σπίτι για να χαλαρώσουν. Άλλοι κοιμούνται μέχρι το απόγευμα, ξυπνάνε τρώνε κάτι και ύστερα βγαίνουν να ξεφαντώσουν στα club-άκια. Άλλοι αράζουν στην παραλία μέχρι το δέρμα τους να πάρει χρώμα τύπου σοκολάτα υγείας. Άλλοι κάθονται σε μια καρεκλίτσα στο μπαλκόνι τους με τα πόδια ψηλά και το laptop αγκαλιά και δεν βαριούνται ούτε στιγμή. Ή βαριούνται, απλά όχι τόσο πολύ όσο να σηκωθούν να βγουν από το σπιτάκι τους να κάνουν καμιά βόλτα ή καμιά βουτιά.

Άλλοι όπως εγώ επιθυμούν κάτι ενδιάμεσο, όπως να σηκωθούν από το κρεβάτι τους μια καλή ώρα. Ούτε μεσημέρι(που θα έχουν χάσει όλο τους το πρωινό), ούτε χαράματα. Αλλά, συγνώμη, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό όταν ο οργανισμός σου χρειάζεται ύπνο περισσότερο από αυτόν που νομίζει ο πατέρας σου και σε ξυπνάει την ώρα που αυτός θεωρεί σωστή.

Και για ποιο λόγο; Για να ακολουθήσεις το πρόγραμμα που πάλι ΕΚΕΙΝΟΣ θεωρεί σωστό.  Όπως το να φας πρωινό κατευθείαν μόλις έχεις ανοίξει το μάτι σου (που εγώ αυτό το θεωρώ αδύνατο, διότι θέλω τουλάχιστον ένα τέταρτο να κάθομαι απλά στον καναπέ συνηθίζοντας την ιδέα ότι ξύπνησα). Έπειτα να πας για μπάνιο στην παραλία που εκείνος θεωρεί σωστή και μετά να σηκωθείς να γυρίσεις σπίτι μόνο όταν ΕΚΕΙΝΟΣ βαρεθεί.

Προφανώς το βραδύ αν βγω και αργήσω λίγο λέει πως καλύτερα να έμενα και καμιά μέρα μέσα να ασχοληθώ με τη μικρή μου ξαδέρφη. Κι άλλες φορές που αποφασίζω να κάτσω μέσα για να του κάνω το χατίρι (αλλά στην ουσία βαριέμαι να βγω) σου λέει ότι τώρα που είναι καλοκαίρι πρέπει να βγαίνεις και έξω, να βλέπεις κόσμο και όχι να μένεις κλεισμένη σε τέσσερις τοίχους.

Δεν τους ευχαριστεί τίποτα. Εγώ ξέρω ότι στις διακοπές σου, ακόμα και με γονείς, επιβάλλεται να χαλαρώνεις, να ξυπνάς ότι ώρα σου κάνει κέφι, αλλά να περνάς και λίγο χρόνο με την οικογένειά σου. Δυστυχώς, οι δικοί μου δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Πράγμα που σημαίνει ότι είμαι συνεχώς στην τσίτα! Αχ, αχ, υπομονή! Ελπίζω εσείς να είστε σε καλύτερη κατάσταση..

Η "μαστουρωμένη" Ελλάδα.

του Clown


Γενικότερα, κάποιος ξεκινάει να κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών, συνήθως γιατί διανύει μία άσχημη περίοδο της ζωής του και προσπαθεί να ξεφύγει όσο και όπως μπορεί. Φυσικά όμως, για να καταφύγει στα ναρκωτικά και όχι σε κάποια άλλη πιο αποτελεσματική μέθοδο, έχει πέσει θύμα μίας κάποιας εξαπάτησης. Είτε από "φίλους", είτε από απλούς γνωστούς, είτε ακόμα και από αγνώστους.

Στην αρχή, νομίζει πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να εθιστεί στην "πρέζα" και πως, απλώς, θα τον βοηθήσει με τον τρόπο της σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που βιώνει. Θα κάνει μερικές -ελάχιστες πιθανότατα- θυσίες, αλλά το τελικό αποτέλεσμα, συγκριτικά με τις θυσίες, θα είναι αναμφισβήτητα θετικό.

Στη συνέχεια όμως, ο μικρός αριθμός δόσεων που κατανάλωνε δεν του αρκεί για να τον φέρει σε "νιρβάνα" και αναγκάζεται να παίρνει περισσότερες. Παράλληλα, η ζωή του δε βελτιώνεται στο ελάχιστο με αποτέλεσμα να θεωρεί την "πρέζα" ως το μοναδικό του καταφύγιο και τη μοναδική ύπαρξη που νοιάζεται γι' αυτόν.

Έπειτα από λίγο καιρό, όταν πλέον έχει καθιερωθεί στους πρώην κύκλους του ως "πρεζόνι" και έχει αποκοπεί απ' αυτούς, συνειδητοποιεί πως, άμα δεν είχε καταφύγει εξαρχής στα ναρκωτικά, τώρα θα ζούσε μια χαρά. Παρ' όλ' αυτά, είναι πλέον εγκλωβισμένος σε αυτόν τον τρόπο ζωής και έχει εθιστεί πλήρως. Και σα να μη φτάναν όλ' αυτά, κάθε φορά που προσπαθεί να "αποδράσει", πέφτει πάνω στα βαποράκια, τους εμπόρους και τους νταβατζήδες οι οποίοι του φράζουν το δρόμο.

Φτάνει λοιπόν στην απόλυτη εξαθλίωση, όπου για μία ακόμη δόση θυσιάζει τα πάντα. Και, παραδόξως, σε κάθε δόση βρίσκει να θυσιάσει και κάτι ακόμα, κάτι που κρατούσε μέχρι την τελευταία στιγμή. Ξεκινάει από χρήματα και φτάνει μέχρι αξίες και αρχές. Παρ' όλο που κάθε δόση τον εξαθλιώνει όλο και περισσότερο, εκείνος συνεχίζει τη χρήση απολαμβάνοντας την πρόσκαιρη ηδονή της. Όντας "στον κόσμο του" του είναι αδύνατον να σκεφτεί λογικά και να αντιληφθεί πως η απόλαυση που αισθάνεται απαιτεί, αναλογικά, πολύ περισσότερα βάσανα.

Ας αφήσουμε όμως τις ιστορίες για την πρέζα και ας θυμηθούμε τι έγινε στην Ελλάδα τα τελευταία 2.5 χρόνια. Όντας σε άσχημη οικονομική κατάσταση και με τη "βοήθεια" της κυβέρνησης Παπανδρέου, υπογράψαμε την είσοδό μας στο Δ.Ν.Τ.. Αρχικά, μας είπαν ότι θα χρειαστούν μόνο μερικές, σχετικά ασήμαντες, θυσίες και ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι η εξυγίανση της οικονομίας μας, δηλαδή κάτι πάρα πολύ σημαντικό.

Δυστυχώς όμως, το πρώτο Μνημόνιο δεν έφτανε, η κατάσταση αντί να βελτιώνεται χειροτέρευε και σειρά πήρε το Μεσοπρόθεσμο. Προσπάθησαν να μας πείσουν ότι δεν απομένει κανείς να μας συμπαρασταθεί, ότι μας είχαν παρατήσει όλοι εκτός από το Δ.Ν.Τ., που, πλέον, ήταν η μόνη ύπαρξη που νοιαζόταν για εμάς. Οι δόσεις που μας έδινε, ήταν το μόνο μας καταφύγιο.

Ήρθε όμως η στιγμή, που πολλοί από μας συνειδητοποιήσαμε ότι αυτή η στρατηγική δημιουργούσε ένα φαύλο κύκλο και ότι αν είχαμε ακολουθήσει διαφορετική πορεία, θα είχαμε σίγουρα καλύτερη τύχη. Αγανακτήσαμε. Περάσαμε σχεδόν δύο μήνες προσπαθώντας να απαλλαγούμε από αυτή την κατάσταση, αλλά οι πολιτικοί, οι καναλάρχες, οι δυνάμεις καταστολής και πολλοί άλλοι φρόντισαν να μας φράξουν το δρόμο.

Φτάσαμε στην απόλυτη εξαθλίωση. Για μία μόνο δόση, θυσιάζονταν και τα τελευταία μας υπάρχοντα. Πιστέψαμε ότι μετά το Μεσοπρόθεσμο δε θα μας απέμενε τίποτα. Το ίδιο και μετά τον εφαρμοστικό νόμο του Οκτωβρίου. Και μετά το δεύτερο Μνημόνιο. Συνεχώς πιστεύαμε ότι "δε θα φτάσουνε μέχρι αυτό το σημείο". Ότι θα σταματούσαν και δε θα κατέβαζαν τόσο πολύ τους μισθούς, δε θα ξεπουλούσαν το φυσικό πλούτο, δε θα ιδιωτικοποιούσαν κερδοφόρες επιχειρήσεις, δε θα αποφάσιζαν τόσο αυταρχικά, δεν, δεν, δεν...

Παρ' όλ' αυτά, φρόντιζαν κάθε φορά να μας διαψεύδουν. Πάντοτε υπήρχε κάτι ακόμα να θυσιαστεί για να απολαύσουμε την πρόσκαιρη ηδονή μίας ακόμη δόσης. Άλλωστε, για έναν τρομακτικά περίεργο λόγο, και οι δικές μας θυσίες χάριν κάποιων δόσεων έγιναν.

Το μόνο σίγουρο λοιπόν, είναι ότι η πορεία της Ελλάδας στο Δ.Ν.Τ. δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα εκείνη ενός ναρκομανή από τη στιγμή που ξεκίνησε τη χρήση. Με τη μόνη διαφορά, ότι εμείς δεν αποφασίσαμε καν μόνοι μας την έναρξη της χρήσης, αλλά κάποιοι άλλοι μας "έβαλαν" σε αυτή τη διαδικασία. Εμείς απλά αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες.

Δεν ασχοληθήκαμε όμως καθόλου με τα "φινάλε" των δύο περιπτώσεων. Οι ναρκομανείς, έχοντας πλέον φτάσει λίγο πριν το θάνατο, έχουν δύο επιλογές. Είτε παραμένουν ως έχουν μέχρι που κάποια στιγμή -αναπόφευκτα- πεθαίνουν, είτε κάνουν τα πάντα για να απαλλαγούν από τις ουσίες, τους εμπόρους, τα βαποράκια, τις στιγμιαίες ηδονές, τον κακό τους εαυτό και, γενικότερα, από οτιδήποτε έχει σχέση με την παλιά τους ζωή. 

Εμείς, ήρθε η ώρα να επιλέξουμε ποιον από τους δύο δρόμους θα ακολουθήσουμε.

Πάμε πολύ καλά!

του Clown

Τελείωσε και η δεύτερη κατά σειρά ψηφοφορία και οι επαφές μας με το Σωκράτη Κόκκαλη έχουν ήδη ξεκινήσει. Θεωρούμε, μέχρι το 2014 που θα διεξαχθεί το mundial, όλα θα έχουν κανονιστεί από τον τέως πρόεδρο του Ολυμπιακού και η κατάκτηση θα μοιάζει παιχνιδάκι. Μέχρι τότε, ας δούμε τα τελικά αποτελέσματα της ψηφοφορίας:

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΤΟ MUNDIAL ΤΟΥ 2014;

Τον Κόκκαλη να πληρώνει τους διαιτητές.	5 (35%)
Περισσότερες διαφημίσεις από τη Vodafone.	4 (28%)
Τον Τσοχατζόπουλο πρωθυπουργό.	2 (14%)
Να παρακολουθήσει μία συναυλία του Τόνυ Σφήνου.	1 (7%)
Τον Άγγελο Χαριστέα.	2 (14%)
Δε το κατακτάει με τίποτα. Δεν το έχει προβλέψει ο Παΐσιος.	0 (0%)

Ο αγώνας μας για μία καλύτερη Ελλάδα όμως δε σταματά εδώ! Συνεχίζουμε με ένα ερώτημα, σχετικό με τους Ολυμπιακούς Αγώνες: "Ποιος θα θέλατε να είναι ο σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων;" 


Αν η συμμετοχή ξεπεράσει κάθε προσδοκία και ο νικητής πάρει εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους, υπάρχει πιθανότητα να επαναληφθεί η τελετή έναρξης ώστε να έχει η αποστολή μας τον επιθυμητό σημαιοφόρο!